İlçemiz Milas'a bağlı Güllük, Ören, Boğaziçi, Kıyıkışlacık Mahalleleri deniz kenarında bulunmaktadır. Ayrıca Bafa, Pınarcık, Kapıkırı Mahalleleri Bafa Gölü kenarındadır. Buralarda balıkçı teknesiyle avlanarak balıkçılık yapılmaktadır. Yöremizde avlanma dışında denizde ve karada balık üretim çiftliklerinde balık yetiştiriciliği oldukça yaygındır. Bu yetiştiriciler arasında büyük çapta üretim yaparak, dış ülkelere çeşitli balık mamulü ihraç eden büyük firmalar olduğu gibi, küçük işletmeler ve şahıs işletmeleri de bulunmaktadır. Son yıllarda şahıs işletmelerinde ciddi azalma olmuştur. Bunun en büyük nedenlerinden biri balık üretim çiftliklerinin kıyıdan belli bir uzaklıkta yapılma zorunluluğunun getirilmesi. Ayrıca üretim maliyetlerinin ciddi şekilde artması, pazar sorunu gibi nedenler küçük üreticilerin ayakta kalmasını zorlaştırmıştır. Milas'ta yetiştirilen balık türleri çipura ve levrek'tir.
Su ürünleri yetiştiriciliği 1970’li yıllardan itibaren tüm dünyada hızlı bir gelişim göstermiştir. Günümüzde, dünya genelinde yıllık üretimi 50 milyon ton’a ulaşan su ürünleri yetiştiriciliği, toplam su ürünleri üretiminin 1/3’ünden fazlasını sağlamaktadır (FAO). Yetiştiriciliğin hızlı gelişiminde etkili olan en önemli faktörler arasında nüfus ve gelir düzeyindeki artışa karşın avcılık yoluyla sağlanan üretimin 100 milyon ton/yıl civarında maksimum düzeye ulaşması, bazı tür ve stokların aşırı avcılığa maruz kalması, su ürünleri avcılığının mevsimselliği, %71’i sularla kaplı olan dünyamızda su kaynaklarından sağlanan üretimin tarımsal üretimle karşılaştırıldığında son derece düşük olması ve son yıllardaki önemli biyoteknolojik gelişmeler sayılabilir. Buna göre yetiştiriciliğin temel amaçları; başta gıda üretimi olmak üzere süs veya akvaryum balıkçılığı, stok takviyesi ve/veya balıklandırma, sportif balıkçılık, türlerin korunması ve bilimsel çalışmalar olarak özetlenebilir.
İçsularda su ürünleri yetiştiriciliği ağırlıklı olarak havuzlarda yapılmaktayken, göl, baraj ve denizlerde ise çeşitli tip ve büyüklüklerdeki yüzer kafes sistemleri balık üretiminde kullanılmaktadır. İçsularda ve korunaklı koylarda halen küçük basit materyallerden yapılmış kafesler kullanılmaktadır. Kıyı ötesi alanlarda ise ağırlıklı olarak çapları 16-24 m, ağ derinlikleri 12-18 m olan kafesler kullanılmaktadır. Orkinos ve bazı çipura levrek yetiştiricileri 32-50 m’lik kafesler kullanmaya başlamıştır. Son yıllarda yeniden yapılanmaya giren sektör özellikle kıyı ötesi kafes sistemleri artan üretim ihtiyacına kolaylık getirmiş ve büyük ölçekli işletmelerin ortaya çıkması sağlamıştır. Yetiştiricilikten sağlanan su ürünleri üretimi %53’lük payla en çok Ege Bölgesinde yapılmaktadır. Çiftliklerin büyük çoğunluğu küçük (<50 ton/yıl) aile işletmesi özelliği taşımaktadır.
Su ürünleri yetiştiriciliğinin sürdürülebilir gelişimi ile ilgili en önemli sorunların başında, tür çeşitliliğinin az olması, yetiştiricilik yöntem çeşitliliğinin kısıtlı olması, üretim, yem ve ilaç kullanımı gibi temel verilerin eksikliği gelmektedir. Oldukça karmaşık ve zaman alıcı ruhsat alım prosedürü yanında, yer seçimi, yatırım ve işletme yönetimi ile ilgili ciddi problemlerle karşılaşılmaktadır. Özellikle deniz balıkları yetiştiriciliği belirli bölgelerde yoğunlaşmış olup turizm sektörü ile aynı çevreyi paylaşmaktadır. Bu ise sektörel çatışmaları ortaya çıkarmaktadır. Bazı bölgelerde aşırı yoğunlaşma ve yanlış uygulamalar nedeniyle yetiştiricilik faaliyetlerinin sürdürülebilmesi ve çevreye etkileri yönünden bazı problemler yaşanmıştır. Üreticinin bilinçlenmesi ile bu tür problemler hızla çözüme kavuşmaktadır.
